Ζοφερό τοπίο συνεργασιών

στην Ε.Ε. εν μέσω κρίσης

Του δρα Άριστου Αριστοτέλους

Βουλευτή του ΑΚΕΛ Λεμεσού

Διάφορα σοβαρά ζητήματα, προεξάρχουσας της οικονομικής κρίσης, απασχολούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και χρειάζονται ηγετικές πρωτοβουλίες και συλλογικότητα στην αντιμετώπιση τους. Παρά ταύτα η εσωστρέφεια ιδίως των μεγάλων χωρών ενόψει εσωτερικών προβλημάτων, απονευρώνουν τις δυνατότητες ανάπτυξης κοινών πολιτικών και αποτελεσματικής συνεργασίας για την επίλυσή τους, καθιστώντας κάπως ανώμαλη την πορεία της Ένωσης, ενώ η οικονομική κρίση συνεχίζεται.

Η αδυναμία αυτή ήταν έκδηλη στην περίπτωση της Γερμανίας στο θέμα της οικονομικής στήριξης της Ελλάδας. Η απροθυμία της κυβέρνησης της Καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, να αναλάβει δέσμευση εγγύησης έναντι της Ελλάδας παρόλο που ήταν η μόνη από τις ευρωπαϊκές χώρες που είχε το οικονομικό υπόβαθρο να πράξει κάτι τέτοιο, οφειλόταν πρωτίστως σε έντονη εσωτερική αντίδραση από το γερμανικό κοινό. Επίσης ένεκα των πρόσφατων μειωμένων ποσοστών της εκλογικής της δύναμης και των προκλήσεων που αντιμετωπίζει στις επερχόμενες εκλογές είναι λογικό η Άγκελα Μέρκελ να αποφεύγει ενέργειες στον ευρωπαϊκό χώρο που ναι μεν πιθανό να εξυπηρετούν το γενικό καλό της Ένωσης αλλά βρίσκουν τους Γερμανούς ψηφοφόρους να διαφωνούν.

Αυτή η αδυναμία χαρακτηρίζει και άλλες μεγάλες χώρες στην Ε.Ε. Στη Γαλλία ο πρόεδρος Νικόλα Σαρκοζύ δεν συνήλθε ακόμη από την πρόσφατη αποτυχία του κόμματος του στις περιφερειακές εκλογές. Επίσης η δημοτικότητά του βρίσκεται πολύ χαμηλά. Στη Βρετανία, από την άλλη, η κυβέρνηση των Εργατικών αντιμετωπίζει σοβαρή πρόκληση από τους Συντηρητικούς ενόψει κρίσιμων γενικών εκλογών στη χώρα όπου οι πρώτοι κινδυνεύουν και η έγνοια του πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν είναι όχι μόνο πώς να μην καταποντιστούν αλλά και να επανεκλεγούν. Από την άλλη, ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι που πριν μερικούς μήνες πέρασε ακόμη μία φάση με νομικές περιπέτειες και σκάνδαλα, είναι ο μόνος στην παρούσα συγκυρία που παρουσιάζεται χωρίς έντονα εσωτερικά προβλήματα, αλλά δεν διαθέτει ερείσματα ανάληψης ηγετικών πρωτοβουλιών και συντονισμένης δράσης με τους υπόλοιπους εταίρους. Ακόμη και η Ισπανία, που έχει την προεδρία της Ένωσης αυτή την εξαμηνία ταλανίζεται κυριολεκτικά από τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τα οικονομικά της προβλήματα.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες όπου η κάθε χώρα και κυρίως οι μεγάλες στην Ε.Ε. έχουν άλλες σημαντικές πολιτικές προτεραιότητες στο εσωτερικό, φαίνεται ότι αυτές καθορίζουν εν πολλοίς και τη συμπεριφορά τους και τη στάση τους στα κοινοτικά προβλήματα. Είναι λοιπόν βέβαιο ότι ενόσω η κατάσταση στις πρώτευσες των ανωτέρω χωρών δεν διαφοροποιείται προς το καλύτερο και συνεχίζει να απορροφά σοβαρό μέρος της ενέργειας των κυβερνώντων, οι προοπτικές ανάπτυξης ηγετικών πρωτοβουλιών και συνεργασιών σε υπερεθνικό επίπεδο στην Ε.Ε. είναι περιορισμένες. Αυτό δημιουργεί αναταράξεις στη λειτουργία της Ε.Ε., ιδιαίτερα σε μια περίοδο συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης όπου η συλλογικότητα και η συναίνεση των χωρών μελών για έξοδο από την οικονομική κρίση είναι εκ των ων ουκ άνευ.